кульну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
кульну́ | кульнё́м | |
кульне́ш | кульняце́ | |
кульне́ | кульну́ць | |
Прошлы час | ||
кульну́ў | кульну́лі | |
кульну́ла | ||
кульну́ла | ||
Загадны лад | ||
кульні́ | кульні́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
кульну́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)