кульну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. кульну́ кульнё́м
2-я ас. кульне́ш кульняце́
3-я ас. кульне́ кульну́ць
Прошлы час
м. кульну́ў кульну́лі
ж. кульну́ла
н. кульну́ла
Загадны лад
2-я ас. кульні́ кульні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час кульну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)