кульба́чыць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кульба́чу кульба́чым
2-я ас. кульба́чыш кульба́чыце
3-я ас. кульба́чыць кульба́чаць
Прошлы час
м. кульба́чыў кульба́чылі
ж. кульба́чыла
н. кульба́чыла

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)