кулдыя́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| кулдыя́чанне | |
| кулдыя́чання | |
| кулдыя́чанню | |
| кулдыя́чанне | |
| кулдыя́чаннем | |
| кулдыя́чанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)