куку́кнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. куку́кне куку́кнуць
Прошлы час
м. куку́кнуў куку́кнулі
ж. куку́кнула
н. куку́кнула
Дзеепрыслоўе
прош. час куку́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)