ку́каць
‘квакаць, кукаваць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| ку́каю | ку́каем | |
| ку́каеш | ку́каеце | |
| ку́кае | ку́каюць | |
| Прошлы час | ||
| ку́каў | ку́калі | |
| ку́кала | ||
| ку́кала | ||
| Загадны лад | ||
| ку́кай | ку́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ку́каючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)