ку́дла
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
ку́дла | ку́длы | |
ку́длы | ку́длаў | |
ку́дле | ку́длам | |
ку́длу | ку́длаў | |
ку́длай ку́длаю |
ку́дламі | |
ку́дле | ку́длах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)