ку́даса

‘мяцеліца, завіруха’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ку́даса
Р. ку́дасы
Д. ку́дасе
В. ку́дасу
Т. ку́дасай
ку́дасаю
М. ку́дасе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)