куга́кнуць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. куга́кне куга́кнуць
Прошлы час
м. куга́кнуў куга́кнулі
ж. куга́кнула
н. куга́кнула
Дзеепрыслоўе
прош. час куга́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)