кубаўшчы́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| кубаўшчы́ца | кубаўшчы́цы | |
| кубаўшчы́цы | кубаўшчы́ц | |
| кубаўшчы́цы | кубаўшчы́цам | |
| кубаўшчы́цу | кубаўшчы́ц | |
| кубаўшчы́цай кубаўшчы́цаю |
кубаўшчы́цамі | |
| кубаўшчы́цы | кубаўшчы́цах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)