кубаўшчы́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кубаўшчы́к кубаўшчыкі́
Р. кубаўшчыка́ кубаўшчыко́ў
Д. кубаўшчыку́ кубаўшчыка́м
В. кубаўшчыка́ кубаўшчыко́ў
Т. кубаўшчыко́м кубаўшчыка́мі
М. кубаўшчыку́ кубаўшчыка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)