крэ́кінг
‘устаноўка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
крэ́кінг | крэ́кінгі | |
крэ́кінга | крэ́кінгаў | |
крэ́кінгу | крэ́кінгам | |
крэ́кінг | крэ́кінгі | |
крэ́кінгам | крэ́кінгамі | |
крэ́кінгу | крэ́кінгах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)