крыўля́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| крыўля́нне | крыўля́нні | |
| крыўля́ння | крыўля́нняў | |
| крыўля́нню | крыўля́нням | |
| крыўля́нне | крыўля́нні | |
| крыўля́ннем | крыўля́ннямі | |
| крыўля́нні | крыўля́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)