крыўля́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
крыўля́нне | крыўля́нні | |
крыўля́ння | крыўля́нняў | |
крыўля́нню | крыўля́нням | |
крыўля́нне | крыўля́нні | |
крыўля́ннем | крыўля́ннямі | |
крыўля́нні | крыўля́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)