крыўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| крыўле́нне | крыўле́нні | |
| крыўле́ння | крыўле́нняў | |
| крыўле́нню | крыўле́нням | |
| крыўле́нне | крыўле́нні | |
| крыўле́ннем | крыўле́ннямі | |
| крыўле́нні | крыўле́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)