крыўдзі́цель

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. крыўдзі́цель крыўдзі́целі
Р. крыўдзі́целя крыўдзі́целяў
Д. крыўдзі́целю крыўдзі́целям
В. крыўдзі́целя крыўдзі́целяў
Т. крыўдзі́целем крыўдзі́целямі
М. крыўдзі́целю крыўдзі́целях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)