крыятурба́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| крыятурба́цыя | крыятурба́цыі | |
| крыятурба́цыі | крыятурба́цый | |
| крыятурба́цыі | крыятурба́цыям | |
| крыятурба́цыю | крыятурба́цыі | |
| крыятурба́цыяй крыятурба́цыяю |
крыятурба́цыямі | |
| крыятурба́цыі | крыятурба́цыях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)