крыяапрацо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
крыяапрацо́ўка | крыяапрацо́ўкі | |
крыяапрацо́ўкі | крыяапрацо́вак | |
крыяапрацо́ўцы | крыяапрацо́ўкам | |
крыяапрацо́ўку | крыяапрацо́ўкі | |
крыяапрацо́ўкай крыяапрацо́ўкаю |
крыяапрацо́ўкамі | |
крыяапрацо́ўцы | крыяапрацо́ўках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)