крышталява́ць

‘падвергнуць (падвяргаць) што-небудзь крышталізацыі’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. крышталю́ю крышталю́ем
2-я ас. крышталю́еш крышталю́еце
3-я ас. крышталю́е крышталю́юць
Прошлы час
м. крышталява́ў крышталява́лі
ж. крышталява́ла
н. крышталява́ла
Загадны лад
2-я ас. крышталю́й крышталю́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час крышталява́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)