крыця́нін
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
крыця́нін | крыця́не | |
крыця́ніна | крыця́н | |
крыця́ніну | крыця́нам | |
крыця́ніна | крыця́н | |
крыця́нінам | крыця́намі | |
крыця́ніне | крыця́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)