крыні́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. крыні́чанне
Р. крыні́чання
Д. крыні́чанню
В. крыні́чанне
Т. крыні́чаннем
М. крыні́чанні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)