крыніцазна́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. крыніцазна́ўчы крыніцазна́ўчая крыніцазна́ўчае крыніцазна́ўчыя
Р. крыніцазна́ўчага крыніцазна́ўчай
крыніцазна́ўчае		 крыніцазна́ўчага крыніцазна́ўчых
Д. крыніцазна́ўчаму крыніцазна́ўчай крыніцазна́ўчаму крыніцазна́ўчым
В. крыніцазна́ўчы (неадуш.)
крыніцазна́ўчага (адуш.)		 крыніцазна́ўчую крыніцазна́ўчае крыніцазна́ўчыя (неадуш.)
крыніцазна́ўчых (адуш.)
Т. крыніцазна́ўчым крыніцазна́ўчай
крыніцазна́ўчаю		 крыніцазна́ўчым крыніцазна́ўчымі
М. крыніцазна́ўчым крыніцазна́ўчай крыніцазна́ўчым крыніцазна́ўчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)