крыні́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. крыні́ца крыні́цы
Р. крыні́цы крыні́ц
Д. крыні́цы крыні́цам
В. крыні́цу крыні́цы
Т. крыні́цай
крыні́цаю		 крыні́цамі
М. крыні́цы крыні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)