крылано́гія
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
крылано́гія | |
крылано́гіх | |
крылано́гім | |
крылано́гіх | |
крылано́гімі | |
крылано́гіх |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)