крываку́тнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
крываку́тнік | крываку́тнікі | |
крываку́тніка | крываку́тнікаў | |
крываку́тніку | крываку́тнікам | |
крываку́тнік | крываку́тнікі | |
крываку́тнікам | крываку́тнікамі | |
крываку́тніку | крываку́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)