крываду́шнічанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| крываду́шнічанне | |
| крываду́шнічання | |
| крываду́шнічанню | |
| крываду́шнічанне | |
| крываду́шнічаннем | |
| крываду́шнічанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)