крывагу́б
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| крывагу́б | крывагу́бы | |
| крывагу́ба | крывагу́баў | |
| крывагу́бу | крывагу́бам | |
| крывагу́ба | крывагу́баў | |
| крывагу́бам | крывагу́бамі | |
| крывагу́бе | крывагу́бах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)