крутава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. крутава́ты крутава́тая крутава́тае крутава́тыя
Р. крутава́тага крутава́тай
крутава́тае
крутава́тага крутава́тых
Д. крутава́таму крутава́тай крутава́таму крутава́тым
В. крутава́ты (неадуш.)
крутава́тага (адуш.)
крутава́тую крутава́тае крутава́тыя (неадуш.)
крутава́тых (адуш.)
Т. крутава́тым крутава́тай
крутава́таю
крутава́тым крутава́тымі
М. крутава́тым крутава́тай крутава́тым крутава́тых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)