крумкачо́выя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| крумкачо́выя | |
| крумкачо́вых | |
| крумкачо́вым | |
| крумкачо́вых | |
| крумкачо́вымі | |
| крумкачо́вых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)