крумкачо́выя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
крумкачо́выя | |
крумкачо́вых | |
крумкачо́вым | |
крумкачо́вых | |
крумкачо́вымі | |
крумкачо́вых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)