кругларо́тыя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. кругларо́тыя
Р. кругларо́тых
Д. кругларо́тым
В. кругларо́тых
Т. кругларо́тымі
М. кругларо́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)