краяві́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. краяві́дны краяві́дная краяві́днае краяві́дныя
Р. краяві́днага краяві́днай
краяві́днае		 краяві́днага краяві́дных
Д. краяві́днаму краяві́днай краяві́днаму краяві́дным
В. краяві́дны (неадуш.)
краяві́днага (адуш.)		 краяві́дную краяві́днае краяві́дныя (неадуш.)
краяві́дных (адуш.)
Т. краяві́дным краяві́днай
краяві́днаю		 краяві́дным краяві́днымі
М. краяві́дным краяві́днай краяві́дным краяві́дных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)