краяві́дзік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| краяві́дзік | краяві́дзікі | |
| краяві́дзіку | краяві́дзікаў | |
| краяві́дзіку | краяві́дзікам | |
| краяві́дзік | краяві́дзікі | |
| краяві́дзікам | краяві́дзікамі | |
| краяві́дзіку | краяві́дзіках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)