кратану́ць

‘варухнуць, зрушыць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. кратану́ кратанё́м
2-я ас. кратане́ш кратаняце́
3-я ас. кратане́ кратану́ць
Прошлы час
м. кратану́ў кратану́лі
ж. кратану́ла
н. кратану́ла
Загадны лад
2-я ас. кратані́ кратані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час кратану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)