кра́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
кра́канне | кра́канні | |
кра́кання | кра́канняў | |
кра́канню | кра́канням | |
кра́канне | кра́канні | |
кра́каннем | кра́каннямі | |
кра́канні | кра́каннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)