крайка́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
крайка́м | крайка́мы | |
крайка́ма | крайка́маў | |
крайка́му | крайка́мам | |
крайка́м | крайка́мы | |
крайка́мам | крайка́мамі | |
крайка́ме | крайка́мах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)