крайвыканка́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
крайвыканка́м | крайвыканка́мы | |
крайвыканка́ма | крайвыканка́маў | |
крайвыканка́му | крайвыканка́мам | |
крайвыканка́м | крайвыканка́мы | |
крайвыканка́мам | крайвыканка́мамі | |
крайвыканка́ме | крайвыканка́мах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)