ко́рушка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ко́рушка | ко́рушкі | |
| ко́рушкі | ко́рушак | |
| ко́рушцы | ко́рушкам | |
| ко́рушку | ко́рушак | |
| ко́рушкай ко́рушкаю |
ко́рушкамі | |
| ко́рушцы | ко́рушках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)