ко́птур
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ко́птур | ко́птуры | |
| ко́птура | ко́птураў | |
| ко́птуру | ко́птурам | |
| ко́птур | ко́птуры | |
| ко́птурам | ко́птурамі | |
| ко́птуры | ко́птурах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)