ко́панік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ко́панік | ко́панікі | |
| ко́паніка | ко́панікаў | |
| ко́паніку | ко́панікам | |
| ко́панік | ко́панікі | |
| ко́панікам | ко́панікамі | |
| ко́паніку | ко́паніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)