ко́панік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́панік ко́панікі
Р. ко́паніка ко́панікаў
Д. ко́паніку ко́панікам
В. ко́панік ко́панікі
Т. ко́панікам ко́панікамі
М. ко́паніку ко́паніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)