коняма́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. коняма́тка коняма́ткі
Р. коняма́ткі коняма́так
Д. коняма́тцы коняма́ткам
В. коняма́тку коняма́так
Т. коняма́ткай
коняма́ткаю		 коняма́ткамі
М. коняма́тцы коняма́тках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)