ко́нь

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́нь ко́ні
кані́
Р. каня́ ко́ней
Д. каню́ ко́ням
В. каня́ ко́ней
Т. канём ко́ньмі
М. кані́ ко́нях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)