ко́нчыць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
ко́нчу | ко́нчым | |
ко́нчыш | ко́нчыце | |
ко́нчыць | ко́нчаць | |
Прошлы час | ||
ко́нчыў | ко́нчылі | |
ко́нчыла | ||
ко́нчыла | ||
Загадны лад | ||
ко́нчы | ко́нчыце | |
Дзеепрыслоўе | ||
ко́нчыўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)