ко́нчыць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ко́нчу ко́нчым
2-я ас. ко́нчыш ко́нчыце
3-я ас. ко́нчыць ко́нчаць
Прошлы час
м. ко́нчыў ко́нчылі
ж. ко́нчыла
н. ко́нчыла
Загадны лад
2-я ас. ко́нчы ко́нчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час ко́нчыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)