ко́нчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ко́нчык | ко́нчыкі | |
ко́нчыка | ко́нчыкаў | |
ко́нчыку | ко́нчыкам | |
ко́нчык | ко́нчыкі | |
ко́нчыкам | ко́нчыкамі | |
ко́нчыку | ко́нчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)