ко́нтрык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ко́нтрык | ко́нтрыкі | |
| ко́нтрыка | ко́нтрыкаў | |
| ко́нтрыку | ко́нтрыкам | |
| ко́нтрыка | ко́нтрыкаў | |
| ко́нтрыкам | ко́нтрыкамі | |
| ко́нтрыку | ко́нтрыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)