контррэфармі́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. контррэфармі́сцкі контррэфармі́сцкая контррэфармі́сцкае контррэфармі́сцкія
Р. контррэфармі́сцкага контррэфармі́сцкай
контррэфармі́сцкае		 контррэфармі́сцкага контррэфармі́сцкіх
Д. контррэфармі́сцкаму контррэфармі́сцкай контррэфармі́сцкаму контррэфармі́сцкім
В. контррэфармі́сцкі (неадуш.)
контррэфармі́сцкага (адуш.)		 контррэфармі́сцкую контррэфармі́сцкае контррэфармі́сцкія (неадуш.)
контррэфармі́сцкіх (адуш.)
Т. контррэфармі́сцкім контррэфармі́сцкай
контррэфармі́сцкаю		 контррэфармі́сцкім контррэфармі́сцкімі
М. контррэфармі́сцкім контррэфармі́сцкай контррэфармі́сцкім контррэфармі́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)