контррэвалюцыяне́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. контррэвалюцыяне́р контррэвалюцыяне́ры
Р. контррэвалюцыяне́ра контррэвалюцыяне́раў
Д. контррэвалюцыяне́ру контррэвалюцыяне́рам
В. контррэвалюцыяне́ра контррэвалюцыяне́раў
Т. контррэвалюцыяне́рам контррэвалюцыяне́рамі
М. контррэвалюцыяне́ру контррэвалюцыяне́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)