контррэвалюцыяне́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
контррэвалюцыяне́р | контррэвалюцыяне́ры | |
контррэвалюцыяне́ра | контррэвалюцыяне́раў | |
контррэвалюцыяне́ру | контррэвалюцыяне́рам | |
контррэвалюцыяне́ра | контррэвалюцыяне́раў | |
контррэвалюцыяне́рам | контррэвалюцыяне́рамі | |
контррэвалюцыяне́ру | контррэвалюцыяне́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)