контрразве́дчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| контрразве́дчыца | контрразве́дчыцы | |
| контрразве́дчыцы | контрразве́дчыц | |
| контрразве́дчыцы | контрразве́дчыцам | |
| контрразве́дчыцу | контрразве́дчыц | |
| контрразве́дчыцай контрразве́дчыцаю |
контрразве́дчыцамі | |
| контрразве́дчыцы | контрразве́дчыцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)