контрпыта́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
контрпыта́нне | контрпыта́нні | |
контрпыта́ння | контрпыта́нняў | |
контрпыта́нню | контрпыта́нням | |
контрпыта́нне | контрпыта́нні | |
контрпыта́ннем | контрпыта́ннямі | |
контрпыта́нні | контрпыта́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)