контрпрапано́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
контрпрапано́ва | контрпрапано́вы | |
контрпрапано́вы | контрпрапано́ў | |
контрпрапано́ве | контрпрапано́вам | |
контрпрапано́ву | контрпрапано́вы | |
контрпрапано́вай контрпрапано́ваю |
контрпрапано́вамі | |
контрпрапано́ве | контрпрапано́вах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)