контркамбіна́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. контркамбіна́цыя контркамбіна́цыі
Р. контркамбіна́цыі контркамбіна́цый
Д. контркамбіна́цыі контркамбіна́цыям
В. контркамбіна́цыю контркамбіна́цыі
Т. контркамбіна́цыяй
контркамбіна́цыяю		 контркамбіна́цыямі
М. контркамбіна́цыі контркамбіна́цыях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)