ко́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ко́нка ко́нкі
Р. ко́нкі ко́нак
Д. ко́нцы ко́нкам
В. ко́нку ко́нкі
Т. ко́нкай
ко́нкаю		 ко́нкамі
М. ко́нцы ко́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)