ко́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
ко́нка | ко́нкі | |
ко́нкі | ко́нак | |
ко́нцы | ко́нкам | |
ко́нку | ко́нкі | |
ко́нкай ко́нкаю |
ко́нкамі | |
ко́нцы | ко́нках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)