конарме́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. конарме́ец конарме́йцы
Р. конарме́йца конарме́йцаў
Д. конарме́йцу конарме́йцам
В. конарме́йца конарме́йцаў
Т. конарме́йцам конарме́йцамі
М. конарме́йцу конарме́йцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)